Benim için müzik çok önemli. Her anda, her ruh halinde dinleyebilirim. Ya da ruh halimi müziğe göre belirleyebilirim.
Üzgünsem bana destek olur müzik, o çalar ben ağlarım.. Ağladıkça hafifler açılırım..
Eğer mutluysam müzik de mutludur, insanlar mutludur daha da mutlu olurum..
Bir de çalan müziği insanlarla özdeşleştirmesi var ki o paha biçilemez..
Kaç sene sonra bile aynı şarkıları aynı kişilerle özdeşleştiriyorum.
Hele biri var ki onu düşünmediğim zamanlarda bile bazı şarkıları onunla özdeşleştiriyordum. 
Hele eski şarkılar.. Bayılıyorum dinlemeye çok güzeller.
Yeşilçam klasikleri.. Eski pop müzikleri.. 70ler 80ler 90lar..
Çok çok seviyorum müziği..
En büyük sığınağım.. Hüznümü sarıp sarmalayan, ben hiç terk etmeyecek bir yakın arkadaş gibi sanki..
Aşklarımı anlattığım, bana aşkları anlatan, aileme olan özlemimi gideren, beni teselli edip yatıştıran..
Sanki kendi içime dönüyorum kendi kendimi dinliyorum müzikle beraber..
Hem güldürüyor, bazen de düşündürüyor..
İşte böyle bir şey ya..
Çok yazarım çok söylerim de bu kadar yetsin bu sefer..

p.s Bu şarkıyı da dinlemeden duramıyorum ne zamandır. Çok güzel değil mi??