Müziği çok severim ben.  Her anımda müziği dinleyebilirim hangi ruh haline sahip olursam olayım hiç fark etmez.

Şu an bir yandan ‘güzeliz iki deli’ şarkısını dinliyorum bir yandan da ne yazsam acaba diye düşünüyorum. Aklımda o kadar şey var ki... 

Hepsi parçalar halinde ve anlamlı cümleler haline gelmeyi bekliyor.  4 senedir güldüğümüz konuştuğumuz şeyler dönüp duruyor. Hangisini yazsam hangisinden başlasam bilemiyorum. Öyle boş boş bakıyorum ekrana sadece…

Her şey müzikle başladı aslında.

‘Bak bu şarkıyı dinledin mi Melis?’ deyip şarkı sözünü ona göndermemle beraber onun şarkı sözünü tamamlaması ve işte bu kadar.

Bundan sonraki 4 sene boyunca hiç ayrılmayan, hep karıştırılan hatta bizi ilk defa tanıyanlar için çoğu zaman ‘kardeş misiniz siz??’ sorusuna maruz kalan iki kişi olacaktık.

O kadar sene içinde neler konuştuk neler dedik nerelere gittik hiç hatırlamıyorum.

O kadar sözün içinden hatırladığım tek bir cümle var;

‘Her ne olursa olsun bize bizden başkası dost değil!!’

Dayanamadım yine eski fotoğrafları karıştırdım. O kadar çok fotoğrafımız var ki üniversite hayatımızın canlı kanıtları gibi sanki.

Şimdi bunları neden anlatıyorum ona gelelim. Bugün Melis’ciğimin doğum günü. Ondan böyle eskilere daldım gittim. Benim için anlamları çok büyük. Dedim ya o kadar çok anı var ki sığdırılabilecek tek yer kalplerimiz.

İyi ki doğmuş canım benim.

İyi ki var.

İyi ki varız.

Güzeliz iki deli :)